The US president is not likely to use its veto power against the Congress drive for new anti-Iran sanctions in order to protect the Geneva deal with Tehran, says a political expert

“I think there is a slim possibility of that because Mr. [Barack] Obama made many promises before,” Dmitry Babich, a political commentator with the Voice of Russia, told an exclusive interview with Press TV on Saturday.

Babich recalled how the US president reached out to Iran in his first months in office, but “nothing came out of it.”

“So in this case also I’m not sure that Obama is ready to sacrifice his political career to risk another confrontation with the Republican hawks in Congress. I’m not sure that he is ready to sacrifice it all to reconciliation with Iran although such reconciliation would be a very positive step for all mankind,” he stated.

On Thursday, the US Departments of State and Treasury announced new sanctions against a number of companies and individuals for “providing support for” Iran’s nuclear energy program.

The new US sanctions came despite the nuclear deal inked between Iran and the five permanent members of the UN Security Council -- Russia, China, France, Britain and the US -- plus Germany in the Swiss city of Geneva on November 24 in a bid to set the stage for the full resolution of the West’s decade-old dispute with Iran over the country’s civilian nuclear work.

Under the Geneva deal, it was agreed that no more sanctions would be imposed on Iran in the following six months.

The Geneva deal has been widely criticized by US congressmen as it allows Iran to continue enriching uranium

Israel’s Prime Minister Benjamin Netanyahu has called for the escalation of international pressure against Iran over the country’s nuclear energy program

“As long as we don’t see actions instead of words, the international pressure should continue, and even more than that, it should be strengthened,” Netanyahu said on Sunday.

The remarks were Netanyahu’s first comments after the four-day expert-level nuclear talks between the representatives of Iran and six world powers in Vienna last week.
On Thursday, the US Treasury Department announced new sanctions against a number of companies and individuals for “providing support for” Iran’s nuclear energy program.

On Sunday, Iranian Foreign Minister Mohammad Javad Zarif slammed the US action as “unconstructive and inappropriate” and reaffirmed Iran’s resolve to respond prudently to such measures, while seriously pursuing the nuclear negotiations with the six countries.

The new US sanctions came despite the nuclear deal inked between Iran and the five permanent members of the UN Security Council - Russia, China, France, Britain and the US - plus Germany in the Swiss city of Geneva on November 24.
Following the conclusion of the interim agreement, Netanyahu described the nuclear deal as a “historic mistake.”
Israel, known as the sole possessor of nuclear weapons in the Middle East, has repeatedly accused Iran of pursing non-civilian objectives in its nuclear energy program and threatened to take unilateral military action against the country.

French President Francois Hollande says Paris will not accept the proliferation of nuclear weapons

"France will not tolerate nuclear proliferation," Hollande said upon his arrival in Israel on Sunday on a three-day visit which will be topped by Iran’s nuclear issue ahead of next week’s talks between Tehran and six major world powers in Geneva.

"As long as we are not certain that Iran has decided to give up on nuclear weapons, we will continue with all our demands and with sanctions," the French president said, adding, "France considers nuclear proliferation to be a menace, a danger, and in Iran particularly a menace to Israel, to the region and clearly a menace to the entire world."

Iran and the five permanent members of the United Nations Security Council -- the United States, China, Russia, France and Britain -- plus Germany did not reach a deal in the Swiss city of Geneva over Tehran’s nuclear energy program in their latest round of talks, but stressed that significant progress had been made and expressed optimism about the prospect of achieving a deal. 

France has been one of the main reasons behind the failure of the six major powers involved in nuclear negotiations with Iran to reach a possible nuclear agreement with Tehran.

On November 9, French Foreign Minister Laurent Fabius said “Israel’s concerns” must be taken into consideration in the course of the negotiations.

Israel is widely believed to be the sole possessor of nuclear weapons in the Middle East, with estimated 200-400 nuclear warheads.

The Israeli regime, which rejects all international nuclear regulatory agreements, particularly the Non-Proliferation Treaty (NPT), maintains a policy of deliberate ambiguity over its nuclear activities and refuses to allow its nuclear facilities to come under international regulatory inspections.

Iran, which is a signatory to the NPT, has repeatedly emphasized that its nuclear energy program is only for peaceful purposes and that the country does not need nuclear weapons. 

Why does Washington plan for an extended presence in the war-torn country?

The Afghan president Hamid Karzai has said the final draft of a security pact between Kabul and Washington, which allows extended presence for US forces, has been finalized. The agreement must now be approved by an assembly of tribal elders and civil leaders or Loya Jirga. The central issue for the assembly is the issue of immunity for American troops that remain in the country after the withdrawal of Western forces by the end of 2014. Hamid Karzai said if the elders refuse to approve the Bilateral Security Agreement (BSA), it will not be singed. Loya Jirga is an assembly of tribal elders and civil leaders. If the assembly agrees, the deal will be sent to the parliament for final ratification. The agreement would allow US authorities to maintain legal jurisdiction over those American troops who remain in Afghanistan.

What do you think about the BSA, especially granting immunity to US soldiers?

Will it serves Afghans’ interests?

Israel and Saudi Arabia are considering new plans in order to ratchet up pressure on the United States not to reach a nuclear agreement with Iran, a Middle East expert says

“The Zionist lobby and the Saudis are considering another approach,” former Middle East Chief Correspondent for Independent Television News Alan Hart told Press TV on Thursday.

He added that they are considering attaching conditions that Iran cannot accept.

“If the Zionist lobby and the Saudis succeed in what they want to do, Obama will have to make the most critical choice,” he added.

Hart made the remarks after the Geneva negotiations ended without a deal last week despite progress.

On Wednesday, Secretary of State John Kerry held a classified briefing with the Senate Banking Committee to convince lawmakers how new sanctions, which are set to be imposed, could derail the negotiations with Iran.

The analyst also explained that there are two ways ahead for US President Barack Obama to decide about the issue.

“One possibility is that Obama will just surrender to the Zionist lobby,” he said.

“There is another possibility” that Obama, who is fed up with Israel like most European leaders, acts independently, according to Hart.

“He could say this is the time I must take on the Zionist lobby and the way an American president can do that is to use what they call the “bully pulpit” that means the president goes to the heads of Congress and speak directly and honestly to the people of America on radio and television and says this is why I must do this,” he said.

“It may be the coming two or three weeks it’s crunch time for the fight between the Zionist lobby and the occupants of the White House,” Hart said. ”There are very dramatic days to come.”

The next round of talks between Iran and the six major powers will be held in Geneva on November 20

Israel has sped up a controversial park project between two Palestinian villages in the occupied West Bank, near East al-Quds (Jerusalem)

The planned park will be built between the villages of Issawiya and Al-Tur, AFP reported on Thursday.

The project was announced at the end of October along with the construction of a further 1,500 homes in the illegal settlement of Ramat Shlomo in the area.

Tel Aviv claims the park is aimed at preserving the environment, but Israeli media have quoted an employee of Israel’s Nature and Parks Authority as saying that the project's real aim is to block Palestinian construction in the area.

Some figures within the Israeli cabinet are currently at odds over the planned project.

On Wednesday, acting Palestinian Authority chief Mahmoud Abbas said his negotiators have resigned over the lack of progress in the US-brokered talks as a result of continued construction of illegal settlements by Israel.

Palestinian and Israeli negotiators began a fresh round of talks in July. Previous talks between Palestinians and Israel broke down in September 2010 after Tel Aviv refused to freeze its settlement activities in the West Bank.

Since the resumption of the so-called peace talks, Israel has announced plans for building several thousands of new settler units in the West Bank and East al-Quds.

The presence and continued expansion of Israeli settlements in occupied Palestine has created a major obstacle for the efforts made to establish peace in the Middle East.

More than half a million Israelis live in over 120 illegal settlements built since Israel’s occupation of the Palestinian territories of the West Bank and East al-Quds in 1967.

The United Nations and most countries regard the Israeli settlements as illegal because the territories were captured by Israel in a war in 1967 and are hence subject to the Geneva Conventions, which forbids construction on occupied lands

گفت‌وگو با سرمایه‌دار جنجالی بابک زنجانی: نه دلال نفتی‌ام نه رانتخوار ، بسیجی اقتصادی‌ام!!!!!!!!!

  گزارش ایسنا، نام وی بیشتر از زمانی که در لیست تحریم‌های آمریکا و اروپا قرار گرفت مطرح شد و همه می‌پرسیدند که وی کیست؟ آیا از نیروهای دولتی است و یا وابستگی به فعالیت‌های دولت دارد؟

تاکنون به ندرت پیش آمده که اتحادیه اروپا و آمریکا یک فرد غیردولتی و غیرنظامی ایرانی را در فهرست تحریم‌های خود قرار دهند اما این اتفاق در مورد بابک زنجانی و مجموعه متعلق به وی رخ داده است.

در فهرست تحریم‌های اروپا با اشاره به تاریخ تولد 12 مارس 1971 بابک زنجانی آمده است: "بابک زنجانی در حال کمک به نقض مقررات مربوط به تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه ایران و در حال فراهم کردن کمک‌های مالی به دولت ایران است. زنجانی یکی از عناصر کلیدی ایران در معاملات نفتی و نقل و انتقال پول‌های نفتی ایران است. زنجانی مالک گروه سورینت در امارات بوده و برخی از شرکت‌های تحت مدیریت وی به عنوان کانالی برای پرداخت نفتی ایران مورد استفاده قرار می‌گیرند."

زنجانی در 11 آوریل 2013 نیز در فهرست تحریم‌های آمریکا قرار گرفت. دیوید کوهن، معاون وزارت دارایی آمریکا در امور تروریسم و اطلاعات مالی در این باره گفت: "ما در خنثی کردن تلاش های ایران از طریق بابک زنجانی بیرحمانه اقدام خواهیم کرد."

یک مقام ارشد دولت آمریکا نیز گفت: "زنجانی و شبکه بین المللی شرکت ها و بانک هایش مسئول اختفای معاملاتی به ارزش میلیاردها دلار هستند که از جانب ایران انجام داده اند. او از شرکت هایی مانند آی اس او در مالزی استفاده کرده تا میلیون ها بشکه نفت ایران را خریداری کند و به بازار عرضه کند. او همچنین از جانب ایران با اتکا به نهادهای مالی خود میلیاردها دلار مبادله ارزی انجام داده است."

اما بخش زیادی از مطالب منتشر شده درباره زنجانی یا همان (ب.ز) با پسوند "گفته می‌شود" عنوان می‌شوند. این گفته‌ها و شنیده‌ها که شامل عبارت‌هایی مانند "میلیاردر ایرانی"، "دلال نفتی"، "بانکدار بزرگ"، "غارتگر بیت‌المال" و ... مطرح می‌شوند در فضای رسانه‌ای غیر رسمی کاربرد بیشتری دارند.

شهرت وی که به تازگی با خرید باشگاه ورزشی راه‌آهن تهران و حضور در عرصه فوتبال بیشتر شده پیش از اینکه فوتبالی باشد نفتی است، موضوعی که خودش آن را رد می‌کند.

برای روشن شدن بسیاری از این ابهام‌ها و سوال‌ها سراغ وی رفتیم تا خودش پاسخگو باشد. او در گفت‌وگویی مفصل با خبرنگار ایسنا تلاش کرد علاوه بر شفاف‌کردن برخی موضوعات برای نخستین بار در یک رسانه‌ رسمی درباره فعالیت‌های اقتصادی‌اش سخن بگوید.

مدیرعامل شرکت هولدینگ توسعه سورینت قشم که بیش از تعداد سال‌های عمرش شرکت تاسیس کرده و یا دارد، از ساخته شدن داستان‌های پیچیده درباره‌اش اظهار تعجب کرده و تاکید دارد: «اگر از هر کدام از دوستان سوال شود شاید دو بار هم نتوانند آن داستان‌های ساختگی درباره من را دوباره تعریف کنند».

زنجانی در این مصاحبه هر چند درباره برخی مسائل و عکس‌ها از جمله دوستش که هم‌نام وزیر اسبق نفت است، پخش فیلمی از او در مجلس هنگام استیضاح وزیر کار دولت دهم و مواردی از این دست سخن گفت اما تمایلی برای باز کردن برخی مسائل نداشت و بیشتر تلاشش این بود که عنوان کند: «هیچ‌یک از اتهام‌هایی که به من زده می‌شود پایه و اساس ندارد و تاکنون هیچ مرجع رسمی در این زمینه با من صحبت نکرده است.»

متن گفت‌وگوی صریح ایسنا با بابک مرتضی زنجانی مدیرعامل شرکت هولدینگ توسعه سورینت قشم در ادامه می‌خوانید:

آقای زنجانی اگر اتهام‌هایی که درباره شما زده می‌شود درست باشد شما اکنون باید زندان باشید؟ تحلیلتان از این ماجرا چیست؟
خوب این اتهامات همه ساخته افکاری است که هیچ کس دلیل و اثباتی برای آن‌ها ندارد و هر کس هر طور که داغ‌ترمی‌تواند آن‌ها را عنوان می‌کند. خیلی از این اتهامات از سوی کسانی گفته شده که حتی اینجانب را یک‌بار هم ندیده‌اند وحتی یک بار هم از من درباره اتهام‌ها سوال نکرده‌اند. فقط در اخبار و رسانه‌ها نقل سفره‌ها شده‌ام و به میلیاردها دلار سوءاستفاده متهم می‌شوم.

البته فقط رسانه‌ها نیستند که درباره شما این گونه می‌گویند برخی مسئولان و حتی نمایندگان مجلس هم اظهار نظرهای مشابهی در این باره دارند.
متاسفانه همین‌طور است. علاوه بر سایت‌ها و شبکه‌های خارجی می‌بینم بعضاً مسئولان تمام این اتهام‌ها و شنیده‌ها دهان به دهان را مستند کرده و در نهایت یک داستان پیچیده‌ای درست کرده‌اند که اگر از هر کدام از دوستان سوال شود شاید دو بار هم نتوانند آن داستان‌های ساختگی را دوباره تعریف کنند.

چرا تا کنون درباره آنها سخن نگفته‌اید؟
دلیلی برای پاسخ نمی‌دیدم و فکر می‌کردم با بازگو و جواب، دشمنان کشورم شاد می‌شوند اما اکنون مایلم واقعیت‌ها را عنوان کنم تا شاید این داستان‌های بی‌دلیل به سمت واقعی‌تر برود. در واقع لازم می‌دانم پرده از این همه اتهام بر دارم و ماجرا را روشن و شفاف کنم تا خدایی نکرده افکار عمومی به گناه و تهمت جهت پیدا نکند.

شما اکنون مالک ده‌ها شرکت هستید، کارتان را از کجا شروع کردید و چه شد این قدر سریع بین‌المللی شدید؟
من سال‌هاست که کار تجارت بین‌المللی و فعالیت اقتصادی می‌کنم و در این تجارتم بارها گرفتار شده و بالا و پایین شده‌ام. ازسال 1379 به صورت حرفه‌ای شروع به ایجاد شرکت‌های داخلی و خارجی کردم تا جایی که سال 1381 چیزی حدود 11شرکت ایجاد شده داشتیم که نیاز به منابع مالی داشت و تصمیم گرفتم موسسه مالی در خارج از ایران ایجاد کنم تا بتواند با جذب منابع ارزان قیمت شرکت‌های تحت پوششم را تامین مالی کند.

این کار در امارات آغاز شد و با تاسیس یک موسسه مالی کلیه ال‌سی‌ها و انتقال پول و منابع با همکاری بانک‌های خارجی آغاز و منابع ارزان قیمت تهیه و در اختیار شرکت‌هایم قرار می‌گرفت تا جایی که در بیش از شش کشور سرمایه‌گذاری اساسی انجام شده بود و حتی نیازی به بانک‌های داخل کشور برای اخذ تسهیلات و هر گونه کمک نداشتم.

تا اینکه جمع شرکت‌ها و موسسات تحت پوشش من به 64 شرکت داخلی و خارجی رسید و نیاز به یک شرکت هلدینگ برای ساماندهی و یکی شدن در کلیه شرکت‌ها بود که با ایجاد هلدینگ سورینت و انتقال سهام تک تک شرکت‌های ایجاد شده سمت و سوی بهتری گرفت که هم‌اکنون در ایران و دیگر کشورهای دنیا با 17 هزار نفر پرسنل مشغول ارائه تجارت و خدمات هستیم.

گفته می‌شود که در بین این شرکت‌ها و موسسات یکی دو بانک خارجی هم وجود دارد. آیا شما در خارج از کشور بانک دارید؟
بانک هست اما من عضو هیات مدیره یک بانک در مالزی (فرست اسلامیک بانک) هستم. این بانک با سرمایه 104 میلیون دلار فعالیت می‌کرد و فعالیتش هم نرمال و خوب بوده است. این بانک صاحبش اصلا من نیستم. سهام هم در آن ندارم. بلکه صاحبش یک بانک دیگری در اندونزی بود که به بانک دیگری سهامش را واگذار کرده بود که آن بانک هم سهامدارانش کسانی دیگری هستند.

من تنها یکی از اعضای هیات مدیره این بانک بودم تا اینکه تحریم‌ها علیه ایران روز به روز بیشتر شد و با توجه به اینکه انتقال منابع مالی برای شرکت‌های بیرونی و مردم سخت شده بود، تصمیم گرفتم به عنوان عضو هیات مدیره در یکی از بانک‌های خارجی در مالزی ورود پیدا کنم و موسسات مالی خود در امارات را که منابع پنج میلیارد یورویی بود را در آن به شکلی متصل و خدمات مالی ایجاد کنم که این امر هر روز مشتریان زیادی را جذب می‌کرد.

و احتمالا راهی شد برای کمک به مراودات مالی دیگر شرکت‌ها و بانک‌ها که بر اثر تحریم دچار مشکل شده بودند؟
دقیقا! پس از مدتی بانک‌های داخلی که قادر به انتقال پول‌های خود نبودند از طریق بانک مرکزی منابع خود را به این بانک انتقال واین بانک منابع را به مشتریان در خارج از کشور انتقال می‌داد.

حتی ال‌سی و خریدهای خارجی را برای بانک‌ها و مشتریان داخلی کشور به سرعت انجام می‌داد تا جایی که 17.5 میلیارد یورو از منابعی که در خارج از کشور بود و مربوط به بانک‌ها بود با کارمزد هفت در هزار یعنی کمتر از یک درصد منتقل می‌کردیم و هر روز بانک‌ها و مشتریان بیشتری به این سیستم نزدیک می‌شدند.

قاعدتا بخش زیادی از این منابع مالی ناشی از فروش نفت بوده است. آیا این آغاز همکاری شما با مجموعه نفت نبود؟
نه! منابع مربوط به بانک‌ها بود و از بانک مرکزی می‌گرفتند و بانک مرکزی هم منابع نفتی را به آنها می‌داد! اما اصل واقعیت این نیست که من مستقیما کاری در حوزه نفت می‌کردم. الان چند وقت است خبرگزاری‌های خارجی می‌گویند که بابک زنجانی با شرکت نفت ایران قرارداد بسته و نفت را 106 دلار گرفته و 90 دلار فروخته و پول آن را در بانک متعلق به خود در مالزی گذاشته‌ است. آقایان در داخل کشور هم همین اخبار را می‌شنوند و نسبت به آن واکنش نشان می‌دهند اما اصلا مستنداتی از ما نمی‌خواهند و هیچ مستنداتی هم درباره اتهامات خود ارائه نمی‌کنند.

پس واقعیت چیست؟
یکی از مشتریان این بانک، شرکتی در هنگ کنگ بود که منابع ارزی حاصل از فروش نفت داشت و نیاز به افتتاح حساب در این بانک داشت. این شرکت یکی از شرکت‌های زیر مجموعه شرکت ملی نفت بود که در خارج از کشور در هنگ‌کنگ ایجاد شده بود تا فروش نفت ایران را انجام دهد اما چون بانکی حاضر نبود منابع آن را جمع کند به بانکی که اینجانب عضو هیات مدیره آن بودم مراجعه کردند و مصوبه و اجازه‌ای برای افتتاح حساب در این بانک را داشتند که پنج وزیر و رییس کل بانک مرکزی مصوب کرده بودند که با توجه به عدم همکاری بانک‌ها با آن شرکت سریعاً حساب خود را افتتاح و منابع خارجی حاصل از فروش نفت را در آن نگهداری کند من هم بدون اینکه به اعضاء هیات مدیره ماجرا را بیشتر توضیح دهم برای کمک به کشورم سریعاً هماهنگ کردم و حساب افتتاح و عملیات ارزی آن شرکت شروع به کار کرد.

و این گونه پای شما به معاملات نفتی باز شد؟
نه این گونه نیست اصلا من مسولان نفت را هم نمی‌شناختم. شاید یکی از شبه‌هایی که نام مرا در معاملات نفتی وارد کرده همین اشتباه بوده است. الان توضیح می‌دهم که رابطه من با این شرکت‌ها و فروش نفت به چه صورت بوده است.

در بدو کار خریداران نفت از آن شرکت به بانک مراجعه و طی جلساتی با مسئولان بانک صحبت می‌کردند که اگر بخواهند این نفت را خریداری کنند ما چگونه می‌توانیم مدیریت منابعی برای آن انجام دهیم تا اینکه برای تعداد هشت کشتی نفت ال‌سی‌های مدت‌دار 60 تا 90 روزه از مشتریان به بانک ارسال و اینجانب آن را هماهنگ کردم و به شرکت مذکور ابلاغ شد.

ال‌سی‌ها همه تایید شده و بدون اشکال بود و شرکت نفت هم همه آنها را بررسی و تایید کرد و وقتی فروشنده محصول (شرکت نفت) آماده بارگیری شد متوجه شدیم کشتی‌های آن در تحریم رفته و پرچم ندارد و نمی‌تواند حمل را انجام دهد.

من هماهنگ کردم کشتی‌هایی تهیه و سریعاً به محل مورد نظر فروشنده منتقل شد و این بارگیری که در زمان خود بسیار حساس و خطرناک بود و تمام چشم‌ دشمنان دنبال جلوگیری از این کار بود با موفقیت انجام شد.

به این ترتیب بیمه کشتی‌ها هم با این روش به مشتری و خریدار تحویل شد و بانک باید مدارک کشتی‌ها را معامله اسناد می‌کرد و پول را در مهلت مقرر وصول و به حساب مشتری خود می‌ریخت که در مدارک ارسالی متوجه شدیم ارسال کننده بار شرکت ملی نفت ایران بوده و گیرنده آن در مدارک شرکت هنگ کنگی که این مدارک با توجه به اطلاعات داخل آن قابل معامله نبود که با تلاش و روش‌های بسیار سخت مدارک تعویض و معامله اسناد در بانک انجام شد.

سپس آن ال‌سی‌ها باید در مهلت مقرر وصول و به حساب شرکت ریخته می‌شد و حدود 50 روز زمان نیاز بود. با توجه به نیاز مالی شرکت هنگ‌کنگی بر این اساس من مبلغ 240 میلیون دلار و یک میلیارد و 200 میلیون یورو وام در اختیار این شرکت قرار دادم تا مشکلاتش را حل کند تا بعد از 50 روز که ال‌سی نقد شد از محل آن بازپرداخت انجام شود.

یعنی شما کمک کردید که شرکت فروشنده نفت برای دریافت منابع دچار مشکل نشود، آیا ال‌سی در زمان مقرر نقد شد؟
بله، شرکت این منابع را برای خرید دارو و غذا و پیمانکاران استفاده کرد تا اینکه سررسید ا‌ل‌سی رسید و مبلغ ال‌سی‌ها در زمان خود بدون هیچ تاخیری به حساب واریز شد و بانک با توجه به اینکه تسهیلات داده شده‌اش هر چه بیشتر در حساب مشتری بماند سود بیشتری بگیرد طلبی بابت عودت تسهیلات خود طلب نکرد و قرار شد هشت درصد در سال سود بانکی دریافت کند. جمع کل بار نفتی فروخته شده شرکت هنگ کنگی که متعلق به شرکت نفت بود کلاً یک میلیارد و 300 میلیون یورو بود و بیشتر نبود.

اما ظاهرا شما در فروش برخی محموله‌های نفتی مستقیما نقش داشته‌اید. آیا آنها هم صرفا کمک به فروش بوده یا خودتان طرف معامله بوده‌اید؟
‌ در همان برهه بود که از مسئولان همان شرکت متوجه شدم تعدادی کشتی با بار میعانات گازی سال‌ها در جنوب کشور مانده و جایی برای تخلیه آن وجود ندارد و کشتی‌های آن‌ها چون مشکل پرچم ندارد باید زودتر در محلی تخلیه شود حتی تقاضای کمک برای اجاره مخزن نیز کرده بودند. به همین دلیل هماهنگی کردم که این کشتی‌ها به یکی از کشورها انتقال یابند.

این انتقال 60 شبانه روز مسئولان کشتیرانی، وزارت نفت و من را درگیرخود کرد چون بار محصول با توجه به سال‌ها ماندن، بوی بد و گوگردی بسیار داشت که هیچ کشوری آمادگی و اجازه تخلیه آن را نمی‌داد.

بالاخره با هزاران دردسر این بار خالی و کشتی‌ها آماده خدمات به کشور شدند. در آن زمان حداقل چهار بار از سوی دادگاه آن کشور به جرم آلودگی محیط زیست متهم شدم. با وجود اینکه هر روز فشارهای سیاسی علیه ما بیشتر می‌شد اما این بار به مدت شش ماه در مخازن نگهداری شد در حالی که کل مبلغ بیمه، تخلیه، بارگیری و نگهداری آن که بالغ به 150 میلیون دلار بود را خودم پرداخت کردم و هیچ وقت نتوانستم آن را دریافت کنم.

مبلغ این محموله که باید ذخیره می‌شد چقدر بود؟
مبلغ این بار نزدیک به 700 میلیون یورو بود. کلا شرکت نفت یک میلیون و 900 هزار یورو با این مجموعه صادرات داشته که حدود یک میلیون و 200 هزار یورو آن را فروخته بود و 700 میلیون یورو آن را ذخیره برای فروش کرده بود. وزیر نفت و مسئولان این شرکت شبانه روز به روند معامله نظارت داشتند و کاملا همه چیز شفاف بود.

آقای زنجانی با وجود حضور شما در یک بانک خارجی، کمک به فعالیت‌های مالی ایران و همچنین حضور در برخی معاملات نفتی دور از ذهن نیست که اسم شما در لیست تحریم‌ها قرار بگیرد. ظاهرا بعد از این ماجرا مشکلات شما آغاز شده است.
بله همین طور است. از حدود هفت‌هشت ماه پیش اتحادیه اروپا مجموعه ما و شخص مرا تحریم کرد و دلیلش نیز این بود که بنده را مهره اصلی جمهوری اسلامی در دور زدن تحریم‌ها و فروش نفت می‌دانستند و عنوان می‌کردند کارهای اساسی انجام شده مانع از اجرای تحریم‌هاست. از آن به بعد شروع کردند یک به یک حساب شرکت‌های ما را در خارج از کشور بستند. هر شرکتی در خارج از کشور به اسم من بود و یا منسوب به من حساب‌هایش را بستند و مدیران خارج از کشور ما را نیز یک به یک صدا کرده و اذیتشان کردند.

در آن زمان اداره سوئیفت پیامی به بانک ارسال کرد و مدت 15 روز وقت داد تا منابع خود را در بانک‌ها به هر جا که لازم است انتقال بدهیم چون بعد از 15 روز ارتباط سوئیفت بانک قطع می‌شد. منابعی که بالغ بر 13.5 میلیارد یورو بود به دلیل این عملیات گیر افتاده بود و هیچ بانکی حاضر نبود منابع را دریافت کند. به همین سبب مسئولان، سهامداران و هیات مدیره بانک علیه من حساس شدند.

به این ترتیب به فکر انتقال آن به داخل افتادید؟
اینجا یک نکته وجود دارد؛ انتقال پول به داخل همه را به این فکر می‌اندازد که من باید پولی را حمل می‌کردم و به کشور می‌آوردم اما این چنین نیست من باید ذی‌نفع پول را از نام بانک تغییر می‌دادم به هیمن دلیل تصمیم گرفتم ذی‌نفع این منابع را به شرکتی غیر قابل تحریم در کشور مانند صندوق تامین اجتماعی برای حفظ و نگهداری نتقل کنم تا شامل تحریم و قفل منابع نشود.

برای همین منظور با سازمان تامین اجتماعی برای خرید تعدادی از شرکت‌های آن تفاهم کردم. شاید خرید این شرکت‌ها بهتر از این بود که پول در کشور بیرونی قفل شود که متاسفانه پس از انتقال پول از طریق بانک مسکن و حساب تامین اجتماعی دچار مسائل سیاسی مجلس و رییس جمهور شد که بحران را بیشتر کرد تا جایی که بانک‌ها و مسئولان همه نگران و ترسیده بودند و هر روز می‌خواستند این موضوع را ابطال کنند و هر روز یک نظریه در خصوص این منابع می‌داند. من هم وسط همه مشکلات از این در به آن در می‌زدم چون جوابگوی صدها مشتری بانک و مسئولان کشورها بودم.

متأسفانه موضوع مجلس آن‌قدر بزرگ جلوه داده شد که آمریکا هم من را تحریم کرد و خزانه‌داری آمریکا دقایقی زیاد را در خصوص اینجانب و کارهای انجام شده‌ و کمکم به ایران به عنوان بی‌سابقه‌ترین فعالیت‌ها یاد کرد به طوری که اکنون 272 اتهام در خارج از کشور در این زمینه در پرونده من نوشته شده است. کلی هم اتهام در داخل کشور به دلیل کمک حرفه‌ای و واقعی و درست به وجود آمده است.

یعنی ضرر دو طرفه...؟
یک ضرر چند طرفه چون هم شرکت‌هایم از بین رفتند هم بانک طلبکار بود، هم شرکت هنگ‌کنگی نگران منابعش و هم دولت ایران و هم مردم و هم تحریم اتحادیه‌ها و علاوه بر این فشارها اخیر آمریکا 250 میلیون دلار بانکی به دلیل منابع جریمه کرد و آن‌ها هم از دادگاه نامه گرفتند و از موجودی من برداشتند.

این در شرایطی بود که هم بارهای انبار شده را بدون کم و کاستی عودت و به وزارت نفت تحویل دادم و هم بسیار تلاش کردم که بانک و منافع آن را نجات بدهم. در حال حاضر شرکت هنگ‌کنگی چیزی حدود دو میلیارد و 400 میلیون یورو در حسابش موجود است که نصف آن را به بانک بدهکار است و اصل پول حاصل از فروش نفت در آن حساب، چیزی حدود یک میلیارد و 200 میلیون یورو است نه بیشتر. این پول در حساب هست و موضوع انتقال آن است چون آن‌قدر همه داد و بی داد کرده‌اند که همه بانک‌ها فهمیده‌اند و حاضر به دریافت آن نیستند.

منابع دیگری هم در بانک‌ها خارجی پخش شده که ربطی به ایران و شرکت نفت و غیره ندارد و منابع بانک است که به مردم دیگر بدهکار است و هنوز سررسید نشده، از طرفی هم بانک از اینجانب ادعای طلب دارد هم شرکت هنک‌کنگی و هم مردم و این همه اتهام وارده شده، حال شما لطفأ خودتان پاسخ اتهام‌های عنوان شده فوق الذکر را بدهید!

بانک فرست اسلامیک 17.5 میلیارد یورو از پول‌های نفت ایران را در خارج از کشور نجات داد و در داخل کشور پخش کرده است، تعداد تراکنش‌های مالی آن در این زمینه به بیش از 9000 مورد رسیده است. برای انتقال این 17.5 میلیارد یورو هفت در هزار کارمزد نیز بانک گرفته است که این موارد مربوط به قبل از تحریم بود. زمانی هم که تحریم شروع شد، شرکت نفت حدود 1.3 میلیون یورو پول بیشتر در بانک نداشت.

مابقی هم بدهی شرکت نفت به این بانک بوده است که متعلق به شرکت نفت هم نبود. زمانی که سوئیفت قطع شد بانک اعلام کرد که دیگر نمی‌تواند این پول را انتقال دهد اما حاضر است به صورت چک آن‌را در اختیار شرکت نفت قرار دهد. بنده در این بین گیر کرده بودم چرا که هم به بانک فرست اسلامیک تعهد داشتم و هم از سوی دیگر به شرکت ملی نفت تعهداتی داشتم.

اما گفته می‌شود که شما پول فروش نفت را در حساب‌های خود بلوکه و سرمایه‌گذاری کرده‌اید!؟

سرمایه‌گذاری‌های هلدینگ ما در ایران بالغ بر 20 هزار میلیارد تومان است اگر همه مبلغ ١.٢ میلیارد این شرکت را هم مجانا به من می‌دادند یک چهارم سرمایه‌گذاری من نمی‌شود چرا با این الفاظ مردم را به سوی گناه و تهمت هدایت می‌کنیم؟

آن روزها که من و مسئولان شرکت هنگ‌کنگی به همراه مسئولان نفتی کشور شبانه روز با هزاران نگرانی در آب‌های آزاد برای کشورمان تلاش می‌کردیم چرا کسی نبود تشکر کند اما حالا همه به دنبال مقصر و ایراد می‌گردند. اگر امثال ما و این مسئولان این کارها را نمی‌کردند همه آن پول‌ها را باید اسباب بازی چینی میخردند البته اگر بابت فروش نفت موفق می‌شدند که پولی برای اسباب بازی آوردن ایجاد شده باشد.

با این حساب شما تمامی اتهامات مطرح شده علیه خود در زمینه فروش نفت ایران را رد می‌کنید.
ما نه در خرید و نه در فروش نفت نقشی نداشته‌ایم. ما در این عملیات جان خود را کف دستمان گذاشتیم و فکرمی‌کردیم جایزه هم به ما بدهند.

برای فروش بار 12 کشتی نفت ایران کمک کردیم و زمینه آن را فراهم ساختیم، پولش را هم گرفتیم. منافع ما هم فقط همان هفت در هزار کارمزد انتقال پول نفت ایران به داخل کشور بوده است یعنی چیزی حدود 150 میلیون دلار. این در حالی است که تمام بانک‌های چینی و کره‌ا‌ی برای انتقال پول بیش از 20 درصد کارمزد دریافت می‌کنند در صورتی که من زیر یک درصد کارمزد داشته‌ام.

اگر من هم 20 درصد می‌گرفتم کارمزد بیش از سه‌چهار میلیارد یورو بود و این همه خسارات را هم کسی ادعا نمی‌کرد اکنون تمام کارهای اقتصادی من آسیب دیده است؛ از 10 سال پیش تاکنون کار اقتصادی می‌کنم و مربوط به چند ماه و چند سال پیش هم نیست، فقط از خرید هواپیمایی قشم ما شش سال می‌گذرد کی آن زمان کار نفت وجود داشته که من از طریق آن ثروتمند شده باشم؟!

سوال و ابهام اصلی اینجاست که شرکت نفت چطور برای جابجایی منابع و فروش نفت سراغ شما آمد؟ شما چطور در این شرایط پرریسک حاضر به همکاری با شرکت نفت شدید؟
من سال‌هاست که تجربه کارهای مالی و بانکی دارم و مجموعه ما نیز به دلیل همین تجربه گسترش یافته است. بیشتر ال‌سی‌های باز شده توسط مجموعه ما و با راهنمایی من انجام شده است. من مدیریت بحران در خارج از کشور خوانده‌ام و در کار بانکی بین‌المللی حرفه‌ای هستم. من به دنبال شرکت نفت نرفتم، بلکه آنها برای کمک به کشور به سراغ ما آمدند. من به 15 بانک داخلی کمک کردم تا منابعشان را نقل و انتقال کنند.

سوال دیگری که مطرح است این است که با توجه به این کمکی که می‌گویید به دولت و شرکت نفت ایران کرده‌اید آیا خواستار دریافت امتیازی در داخل نیز شده‌اید؟
کارمزد ما فقط همان هفت در هزارم درصد انتقال پولش بوده و برخی مسائلی که در این مورد مطرح می‌شود داستان‌هایی است که تلویزیون و رسانه‌ها درست کرده‌اند. به فرض اگر هم تبانی کرده باشم با کشورم تبانی کردم با مردمم و با همه مسئولانم برای نجات کشورم تبانی کرده‌ام اگر مشکلی داشتم که ١٧ فروند هواپیما یکجا به ایران نمی‌آوردم، در حالی که در خارج از کشور اگر بخواهید یک چرخ هواپیما را هم جابجا کنید 10 سال زندان می‌روند.

شاید یکی از دلایلی که وارد حاشیه‌ها شده‌اید وجود برخی ابهام‌ها و افراد باشد مثلا ارتباط شما با فردی که هم‌نام وزیر اسبق نفت است، چیست؟ تصاویری از وی در فضای مجازی منتشر شده که جنجالی بوده است. البته چند عکس هم از شما با اسلحه منتشر شد که ابهامات زیادی رابرانگیخت.
ایشان با ما دوست است و با وزیر اسبق نفت ایران هم هیچ رابطه خانوادگی ندارد. کاسبی خاصی هم با ایشان ندارم. فقط در گذشته یکی از هتل‌های وی را در کیش خریداری کردم و از آنجا هم همدیگر را شناختیم و چند مسافرت هم با هم رفتیم. ایشان هم به کشور بسیار کمک کرده همان سال ٨٨ خیلی‌ها به اسم لباس شخصی‌ها مردم را اذیت کردند و ایشان کسی بود که برای جان مردم روی موتور این‌ور آن‌ور می‌دوید اما از شانسش مثل فروش نفت ما هر کس یک چیزی درباره‌اش می‌گوید در حالی که انسانیت و کمک‌های ایشان برای خیلی‌ها پوشیده است.

من در سال 1388 و در جریان شلوغی‌ها اصلا در داخل کشور نبودم و عکس‌های منتشر شده من با اسلحه نیز مربوط به اربیل عراق است. مجموعه‌ای در عراق داریم که در آنجا کار نفتی می‌کند. آنجا نفت را تبدیل به گازوئیل کرده و از کردستان عراق به افغانستان ترانزیت می‌کردیم. آن زمان هم از سر مرز تا اربیل همه مسلح بودند و من هم همین‌طور.

ماجرای دیدار شما با سعید مرتضوی و فاضل لاریجانی هم از جمله همین حاشیه‌ها بود، پخش فیلم آن در مجلس هم جنجال زیادی به پا کرد و یک بار دیگر نام شما را در رسانه‌ها مطرح کرد. واقعا ماجرای آن دیدار چه بود؟ شما چند بار با مرتضوی دیدار داشتید؟
با آقای مرتضوی دو سه بار جلسه داشتیم. در جلسه اول قرار شد در ازای واریز مبالغی 117 شرکت تامین اجتماعی را بخریم. این ماجرا برخورد کرد به ماجرای فیلمبرداری دیدار من با فاضل لاریجانی.

خیلی از مواردی که درباره ما مطرح شد البته واقعیت نداشت. بنده با فاضل لاریجانی هم پنج دقیقه بیشتر صحبت نکردم. آقای مرتضوی یک روز به من زنگ زد و گفت که به تامین اجتماعی بیایم. او من را در اتاقی نگه داشت و گفت آقای لاریجانی در اتاق بغلی است و با شما کار دارد. گفتم چه کار دارد؟ گفت می‌خواهد با شما آشنا شود، شاید بتواند در هیات مدیره این شرکت‌ها به شما کمک کند. ما نمی‌دانستیم در آنجا دوربین کار گذاشته‌اند.

من که وارد اتاق لاریجانی شدم مرتضوی رفت بیرون. من که نشستم آقای لاریجانی دو سه کارت به من داد و گفت اگر یک موقع در مشاوره شرکت‌ها کمک خواستید مجموعه من می‌تواند به شما کمک کند. همین! بیشتر از این هم نشد، تشکر کردم و گفتم اگر این شرکت‌ها را گرفتیم به شما هم زنگ می‌زنیم.

بعد ناگهان آقای مرتضوی داخل اتاق شد و گفت چی شد؟ انجام شد. ان‌شاءالله که کارتان به هم وصل شده است و ما هم از یکدیگر خداحافظی کردیم و فردای آن روز فیلم این ماجرا در مجلس پخش شد و مثل بمب ترکید.

آیا فروش 117 شرکت زیر مجموعه تامین اجتماعی به شما به این شکل قانونی بوده است؟
مراحل قانونی خرید شرکت‌ها طی شده بود و آنها مصوبات داخلی خودشان را گرفتند و از کمیته بالاتری هم در زمینه فروش شرکت‌ها مصوبه گرفتند. خودشان هم دوست داشتند از شر این شرکت‌ها راحت شوند، چرا که همه‌شان زیانده و مشکلدار بودند.

با مسئولان دولت یازدهم در زمینه خرید شرکت‌های تامین اجتماعی جلسه و یا رایزنی داشته‌اید؟
فعلا با مسئولان جدید دولت یازدهم حرفی نداشته‌ایم و منتظریم که آنها در کارشان مسلط شوند تا بدانیم طرف حسابمان کیست. ممکن است اگر برخوردهای فعلی ادامه یابد، پرونده خود را ببندیم و از ادامه کار با دولت منصرف شویم.

ما در تاجیکستان 10 شرکت داریم و هر زمان که وارد آنها می‌شویم 10 پلیس از ما محافظت می‌کند اما معلوم نیست چرا در ایران که این همه کار کرده‌ام و البته منتی هم بابت آن نیست، این گونه رفتار می‌شود؟! از صبح که روزنامه‌ها را چک می‌کنم منتظرم ببینم چه کسی دعوا را شروع می‌کند. کسی هم مرا درست نمی‌شناسد. متاسفانه در ایران هر کس حرفی بزند آن حرف بزرگتر و داغ‌تر می‌شود و قویتر از واقعیت منعکس.

منشا این اتهامات را چه می‌دانید؟ ممکن است این اتهامات را رقبایتان به شما زده باشند؟
کاری نمی‌کنیم که رقیب داشته باشیم. تنها کاربدی که به نظر می‌رسد انجام داده‌ام این بوده که پول نفت را به ایران منتقل کردم و در ازای آن تحریم شدم و زندگی‌ام از هم پاشیده است. من اگر تبانی کرده باشم با کشور جمهوری اسلامی تبانی کرده‌ام که بار نفت آن را فروخته و پولش را به کشور آورده‌ام نه با شخص خاصی و برای منافع خاصی.

راجع به فعالیت‌های شما در تاجیکستان نیز حرف و حدیث‌های زیادی وجود دارد؟ از جمله اینکه گفته می‌شود شما مجموعه عظیمی از بانک، هواپمایی، ترمینال مسافربری و ... در این کشور دارید.

بانکی که در تاجیکستان است به مجموعه هلدینگ ترکیه ما تعلق دارد که من سهامدار آن هستم. ما در آنجا کارهای تجاری خوبی انجام داده‌ایم اما اگر هواپیمایی، ترمینال‌های اتوبوسرانی و ... هم در تاجیکستان داشتم که خیلی خوب است افتخار کشورمان است که بازرگانش در کشوری تاثیر گذار باشد اگر بگویند ابرانی‌ها آنجا موفقند بهتر است یا بگویند برای مواد مخدر در زندان‌های خارج از کشورند؟!

مجموعه متعلق به شما یعنی سورینت چطور توانست این قدر گسترده شود؟
ما توانستیم از طریق منابع مالی ارزان قیمت در خارج از کشور شرکت‌های خود را گسترش دهیم. الان 20 هزار میلیارد تومان در داخل کشور سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. کل شرکت نفت چقدر کار کرده که 20 هزار میلیارد آن سود باشد؟ فقط تلاش و زحمات شبانه روزی و درست عمل کردن مدیرانم این نتیجه را داده است.

روند موفقیت‌های شما این شائبه را به وجود آورده که حتما از جایی حمایت می‌شوید؟
همه شرکت‌هایی که الان داریم را خودم درست کرده‌ام و حتی یکی از این شرکت‌ها نیز از دولت به ما نرسیده است. تنها مجموعه‌ای که از خصوصی‌سازی به ما رسیده، همان باشگاه راه‌آهن است که مالک قبلی آن به زندان افتاده بود و ما باشگاه را با پرداخت 20 میلیارد تومان بدهی از جمله بدهی بازیکنان نجات داد. هر کسی فکر می‌کند باشگاه راه‌آهن رانتی به ما رسیده بیاید هزینه سالیانه آن را از این تاریخ به بعد بدهد ما مجانا این رانت را تقدیم می‌کنیم تا سالی 20 میلیارد تومان در آن خرج کند.

باشگاه راه‌آهن را که خریدید. اگر باشگاه پرسپولیس را هم به شما پیشنهاد بدهند می‌خرید؟
اگر به من پیشنهاد خرید پرسپولیس شود، حتما چنین کاری را انجام می‌دهم چرا که بسیار ماهرتر از افراد فعلی می‌توانم نظم و انضباط را در پرسپولیس ایجاد کنم. باشگاه راه‌آهن هم‌اکنون بسیار کم حاشیه است و یکی از دلایل ضعف پرسپولیس حاشیه‌های زیاد اطراف آن است که باید کم شود.

در زمینه تامین سرمایه چگونه عمل می‌کنید یا به قول معروف از کجا این پول‌ها را می‌آورید؟
سرمایه‌ام را خرد خرد درآورده‌ام. تا کنون هیچ بانکی در ایران به ما هزار تومان پول و یا وام نداده است. ما در امارات مجموعه بانکی درست کردیم که آن مجموعه از بانک‌های دیگر سپرده‌گیری می‌کردند و این مجموعه با یک تا دو درصد منابع خود را در اختیار هولدینگ ما قرار می‌دهد. الان ما 11 تا 12 میلیارد یورو بدهی خارجی داریم که هر سال 1.5 تا دو درصد سود در مقابلش پرداخت می‌کنیم.

اخیرا وزیر نفت دولت یازدهم اعلام کرد که این وزارتخانه آماده است در زمینه فروش نفت ایران با بخش خصوصی و هر کسی که توانایی‌اش را دارد وارد مذاکره و همکاری شود. آیا شما باز هم حاضرید وارد این عرصه شوید؟
من اگر بتوانم باز هم در زمینه فروش نفت به کشورم کمک می‌کنم و افتخارم هست برای کشورم مفید باشم اما اگر نیازی هم باشد این بار حتما باید کسی متولی آن باشد. من تا امروز که متوجه نشدم حساب یک شرکت خارجی در یک بانک خارجی چه ربطی به مجلس دارد و هزاران حرف و حدیث ایجاد شد. من متوجه نمی‌شوم چرا دنیا باید از کارهای ما مطلع بشود؟ چرا اجازه دخالت هر بیگانه‌ای را به اسم حفظ منافع کشور می‌دهیم؟

 نظرتان درباره جنبش ضد تحریم چیست؟
من راس این جنبش ضد تحریم هستم چرا که این کار را عملیاتی کردم و از جیب شخصی‌ام متضرر شدم و اگر این کمک را نمی‌کردم آمریکا و اروپا را مرا تحریم نمی‌کردند.

راز موفقیت خود را در چه می‌دانید؟
فعلا که موفق نیستم اما من به عنوان یک سرباز بسیجی در جبهه اقتصادی کار می‌کنم. شانس‌هایی بوده که خدا در اختیارم گذاشته و از آن‌ها استفاده کرده‌ام. حداقل سه یا چهار بار هم ورشکسته شده‌ام. بنده در دوران سربازی راننده رییس بانک مرکزی وقت بودم. در آن‌زمان هم توانستم به کشورم کمک کنم و روزانه 20 میلیون دلار را می‌بردم بیرون در بازار می‌فروختم تا قیمت ارز در بازار نوسان نداشته باشد آن موقع هر دلار 300 تومان بود و زمزمه افزایش قیمت آن مطرح بود.

در نهایت فکر می‌کنم که راز موفقیتم در تشخیص حلال و حرام و لطف خدا و اعتقاد به کشور جمهوری اسلامی و ولایت فقیه است.

Russia and China have come out in support of a deal between Iran and the six world powers over Tehran’s nuclear energy program, days after Geneva-hosted talks ended inconclusively

“The Sextet's political directors will meet on November 20 to use the achievements made in recent Geneva discussions and lay approaches that could forge groundwork for a joint document. The chances are very, very high for that,” he said.

Sextet refers to the United States, France, Britain, Russia, China and Germany.

Lavrov said the Geneva talks confirmed that “polemics…are being relegated to the background, and the awareness is arriving that the time has come to take up issues which arouse concerns” in the world community.

Chinese Vice Foreign Minister Li Baodong also said his country is committed to resolving the dispute over Iran’s nuclear program.

Meanwhile, a high-ranking US delegation arrived in al-Quds (Jerusalem) on Sunday to update Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu on the weekend talks in Geneva.

US Under-Secretary for Political Affairs Wendy Sherman is leading the US delegates.

Earlier in the day, British Foreign Secretary William Hague said an agreement over the issues regarding Iran’s nuclear energy program is “on the table” and it can be achieved within a few weeks.

The closed-door talks between Iran and the five permanent members of the UN Security Council -- Britain, Russia, China, France and the US -- plus Germany began in Geneva, Switzerland, on Thursday and ended on Sunday.

In a joint press conference with EU High Representative for Foreign Affairs Catherine Ashton, Iranian Foreign Minister Mohammad Javad Zarif said progress was made during the “productive” talks and that the two sides had reached an agreement on a number of issues.

Ashton, for her part, also said that the two sides had made “concrete progress” in the talks, which she described as “intense and constructive.”

Israel says it would do what it takes to derail talks over Iran's nuclear program and prevent a deal from being formed between Tehran and major world powers

Prime Minister Benjamin Netanyahu said Sunday that Israel would do all it could to keep world powers from striking a "bad and dangerous" deal with Iran over its nuclear program, AFP reported.

Netanyahu said he had spoken with leaders of the United States, Russia, France, Germany and Britain -- five of the six world powers negotiating with Iran -- and told them the mooted deal was "bad and dangerous."

According to Netanyahu, the agreement being advanced would remove sanctions on Iran while still enabling them to enrich uranium and advance work on a plutonium reactor.

"I asked them what was the rush? I suggested they wait," he said in remarks relayed by his office. "I hope they reach a good agreement, and we will do all we can to convince world powers to avoid a bad deal."

Netanyahu's remarks came hours after Iran and world powers failed to reach a deal on Tehran's nuclear program despite three days of talks in Geneva. However, diplomats also said significant progress had been made in the marathon negotiations and that talks would resume in the Swiss city on November 20.

Economy Minister Naftali Bennett said earlier he would lobby the US congress against the impending deal.

Later on Sunday, Netanyahu was also to address the general assembly of the Jewish Federations of North America and directly appeal to the American public in a televised interview with CBS's Face the Nation, according to the Jerusalem Post.

Tensions between Israel and the United States were running high after Netanyahu on Friday publicly slammed a proposed interim nuclear deal with Iran as "very bad" and urged US Secretary of State John Kerry "not to rush and sign".

US President Barack Obama then telephoned Netanyahu to update him on the talks, while the White House rejected Israeli criticism of a deal not yet signed yet as "premature."

Israeli media was reporting on Sunday that a delegation of senior American officials headed by lead US negotiator to the Iran talks, Wendy Sherman, was on its way to Israel to update Netanyahu.

The West and Israel allege that the atomic program of Iran is aimed at developing nuclear weapons, despite Tehran's repeated denials.

Israel, the Middle East's sole if undeclared nuclear power, insists Iran must be prevented from reaching what it says a military nuclear capability at any cost, and it has refused to rule out a pre-emptive military strike.

Ali Akbar Salehi said in a joint press conference with Director General of the International Atomic Energy Agency (IAEA) Yukiya Amano on Monday that Iran and the UN nuclear agency agreed on a roadmap which outlines future cooperation of the two sides, according to Mehr News Agency

Under the agreement, the UN nuclear watchdog will run checks on Gachin (yellow cake) mine in southern Iran and Arak heavy water plant.

Salehi described Iran's cooperation with the agency as widespread and transparent, saying that talks raised issues in a way to see the two sides satisfied. 

Salehi said talks between Iran and the IAEA and the 5+1 group are going ahead well, adding that we could reach an agreement thanks to a new approach of the Iranian government and the country's past experiences.  

The IAEA chief who was speaking after the two sides signed a joint statement also said that the statement is a roadmap which sheds more light on mutual ties meant to discuss the remaining issues. 

Amano arrived in the capital city, Tehran, early on Monday for a visit at the invitation of Ali Akbar Salehi.

Speaking to reporters in Vienna before departing for Tehran, the IAEA chief expressed hope that his visit would lead to concrete results towards resolving “all outstanding issues to ensure Iran's nuclear program is exclusively for peaceful purposes,” according to Press TV.

The first round of talks between Iran and the IAEA under the administration of Iranian President Hassan Rowhani was held on September 27.

A week ago, Israeli intelligence leaked stories to the media that Pakistan was to supply Saudi Arabia with nuclear weapons

That story was false.

Then we saw France break up the Geneva talks on Iran, actions clearly attributed to Saudi influence over French foreign policy, influence bought through massive arms and nuclear “energy” purchases.

Saudi Arabia is arming itself to the teeth.

Theay face no external threat, especially with their Israeli backing. However, after decades of political repression, Saudi Arabia is becoming aware that the only way they can defuse domestic discord is through extreme measures.

What could be more extreme than quickly moving forward with the secret nuclear weapons program that they have been involved in with the French and Israelis for years now.

Secret nuke nations

Japan has a large but “slightly disassembled” nuclear arsenal. We know where it is kept in the Amori Prefecture, hidden in a tank farm that has no pipelines or loading facilities.

Likewise, Brazil went “nuclear” in the 1980s and now possesses 20 nuclear weapons according to reports from Soviet and Russian nuclear security officer Dimitri Khalezov.

South Africa exploded its first nuclear weapon on September 22, 1979. It built a total of 10 nuclear weapons but later gave up its inventory. Three of those weapons disappeared with one eventually sold to North Korea and exploded in 2009, according to US and British sources.

Israel is, of course, a “not so secret” nuclear power. Their program was based on full French cooperation and the re-direction of weapons-grade plutonium from the United States due to espionage.

Now, Saudi Arabia is prepared to “go nuclear,” to be what they consider the only real Islamic power with nuclear weapons.

This is the plan of “Bandar Bush,” Saudi defense minister, former ambassador to the United States and close Bush family confidant.

In order to maintain domestic control, Saudi Arabia, working closely in concert with France and Israel, plans to be “the drums of war” in the Persian Gulf for decades.

The new “axis of evil” was also to include Turkey, now a more reluctant participant, along with the Republic of Georgia, now a world leader in bio-warfare. Azerbaijan was also intended to take a strong role in what was to be a geopolitical realignment, which isn’t working as predicted.

Syria did not fall though Egypt was “taken out of the game” through a counter-revolution that reasserts the “30 family” oligarchy of the Mubarak period under the guise of military dictatorship.

Failure to “get” us divides

Many writers unfamiliar with the US fail to see the extreme divides in American politics. Those who regularly state “both sides are exactly the same” or who cite American drone attacks as an indication that Bush and Obama policies are the same are woefully misinformed.

The government shutdown over the Affordable Healthcare Act demonstrated a powerful divide along traditional party lines, perhaps the first time that has been seen since the 1990s.

You see, once Bush built the apparatus of dictatorship but failed to put his pet candidates into the presidency; however, the extremist minority still maintained control through stacking, not just the Supreme Court but the lower house of Congress as well.

Attempts to close Guantanamo were blocked. Attempts to dismember police state laws, to rescind emergency measures passed during bush have been continually blocked because of bizarre and unconstitutional rule changes that have gutted presidential power.

Thus, when Obama apparently walks away from war on Syria and a new relationship with Iran, when Obama walks away from Iraq and does the same in Afghanistan, destroying billions of dollars of equipment as the US flies troops home, those who understand nothing of the strong class divides in America ignore what they see.

In Geneva last week, the world saw the United States take a lead in realigning polices of the Bush era.

While moving closer to Iran, President Obama fell under attack by American news, the Israel lobby, world organized crime and, strangely enough, armies of bloggers supposedly aligned with the “left,” those describing themselves as “anti-imperialists.”

What is more frightening is their failure to find the number four by adding two plus two.

It was Israel that fed the press and the “blogosphere” the story of Pakistan’s nuclear deal with Saudi Arabia. The story came out of Washington, out of Tel Aviv and out of India.

It was meant, not just to discredit Pakistan, a job Israel usually gives to Wikileaks, but it also was put “out there” to cover the Saudi Arabia “French Connection.”

If nothing is done, if no one speaks out, the Arabian Peninsula will go “nuclear.”

Saudi Arabia, a nation likely to face a horrific struggle against domestic Islamists, will have the “Samson Option,” the necessary tools to bring about Armageddon.

There will be no nation bombing the secret Saudi nuclear sites, no IAEA inspectors, no media stories, no TV shows depicting the Saudi rulers as monsters.

With no one to stop them, the Saudi’s see remaining a non-nuclear state as pure foolishness. They have nothing to lose and are clearly above the law, backed by France and Israel and several powerful lobbies within the United States.

Those who should have gotten this story, those who should have figured it out, those independent journalists not “on the payroll” or dead still spend day after day trying to pound a round peg into a square hole.

“What if the world changed and no one saw it, would it still matter?”

All I can say to this is, “Not to those who watch TV or get their news from the Internet.”

An international lawyer says Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu is opposed to a possible deal over Iran’s nuclear energy program because it wants the developments in the Middle East to be in Israel’s favor

Pointing to the ongoing nuclear negotiations between Iran and the five permanent members of the UN Security Council plus Germany, Franklin Lamb said in an interview with Press TV on Friday that progress was being made in the talks much to Israel’s dismay.

The expert also noted that the US has been recently backing away from its stance in support of Israel when it came to its policies on Iran.

“The reason Netanyahu is so upset [is that] he knows this [possible deal] isn’t a problem for Israel but he wants to make sure that the trend in the Middle East is in favor of Israel and not the Islamic Republic [if Iran] or Syria or even, for that matter, the Americans,” Lamb added.

He said “no one cares very much what Netanyahu is saying” as he has “no credibility” in the region and even in the US.

Before meeting with US Secretary of State John Kerry on Friday, Netanyahu told reporters in Tel Aviv that a possible agreement in the course of nuclear talks between Iran and six major world powers as a “bad deal.”

Kerry arrived in Geneva on Friday to join Iran’s Foreign Minister Mohammad Javad Zarif and EU foreign policy chief, Catherine Ashton, who is representing the six world powers in the nuclear talks.

The talks about Iran’s nuclear energy program started between Iran and the six world powers -- the US, France, Britain, France, Russia, China and Germany -- in Geneva on Thursday and are scheduled to end on Friday.

Meanwhile, Iran’s Deputy Foreign Minister Abbas Araqchi said on Friday that an initial nuclear deal is likely to be reached on Iran’s nuclear program after a planned meeting between Zarif and Kerry

Iran has inaugurated the production line of an indigenous missile dubbed Sayyad 2 (Hunter II)

Iran’s Defense Minister Brigadier General Hossein Dehqan said Saturday that the missile has been designed and produced to counter aerial attacks.

According to the minister, the missile runs on solid fuel, is equipped with hybrid navigation system and has high operational capabilities.

Designed and manufactured based on state-of-the-art technologies, Sayyad-2 is a mid-range, high altitude missile, the minister said.

Dehqani said the missile is also capable of hitting helicopters, drones and high-speed targets with small radar cross-section, adding that it can be used in electronic warfare and can intercept targets automatically and interdependently.

In recent years, Iran has made major breakthroughs in its defense sector and attained self-sufficiency in important military equipment and systems.

The Islamic Republic has also held several military drills to enhance the defense the capabilities of its armed forces and to test modern military tactics and equipment.

Iran has repeatedly said its military might poses no threat to other countries, insisting that its defense doctrine is based on deterrence.

US Secretary of State John Kerry has warned the Israeli regime of ‘a third intifada’ if the US-backed Palestinian-Israeli talks end in failure

“The alternative to getting back to the talks is the potential of chaos,” Kerry said in an interview with Israel’s Channel 2 on Thursday. “I mean, does Israel want a third intifada?” he asked.

Palestinians twice rose up against the Israeli occupiers in their intifadas - December 1987 and September 2000. A total of 6,200 Palestinians were killed in the two uprisings.

The negotiations between the Palestinian Authority and Israelis broke down on November 6 amid a dispute over the Tel Aviv regime’s decision to push ahead with the construction of over 3,700 new illegal settler units in the occupied Palestinian territories.

Kerry also stated, “The Palestinians knew that Israel would make some announcements. They knew it, but they don’t agree with it, and they don’t support it.”

The US official also met with acting Palestinian Authority Chief Mahmoud Abbas in the occupied West Bank on November 6, where he described Israel’s illegal settlement expansion as “illegitimate.”

“I want to make it extremely clear that at no time did the Palestinians in any way agree, as a matter of going back to the talks, that they could somehow condone or accept the settlements,” Kerry told Abbas.

The previous round of Palestinian-Israeli talks broke down in September 2010, after the Tel Aviv regime refused to freeze its settlement activities in the occupied West Bank. 

moghavemat has conducted an interview with Gareth Porter, a historian and investigative journalist from Washington D.C. to further discuss the ongoing talks between Iran and P5+1 countries over the country’s peaceful nuclear energy program

moghavemat:Gareth Porter here we have what seems to be an agreement that ... , well according to our correspondent there (in Geneva), there was an agreement that has been drawn up and right now there is a trilateral between the Secretary of State John Kerry and of course EU’s Catherin Ashton and Iran’s foreign minister.

What is your reaction regarding these talks and the point that it has reached?

Porter: Well, I think what this present point in the talks represents, is a very interesting throwback, in some ways, to the negotiating strategy that Iran used in the 2003 to 2005 period, which was to bargain, in order to get recognition of its right to enrich as the primary principle involved in return for a temporary suspension of some enrichment activities or all enrichment activities at different times during that period and what I see from the United States side here, is an attempt to spin what the Iranians have proposed.

This is clearly an Iranian framework for an agreement, there has been no ambiguity about that from the beginning of this process and I think that the United States is now spinning this as a freeze of ... , presenting it as a matter of, sort of, preventing Iran from moving forward with its nuclear program and some of the details are being fussed over or are being played down by the United States, I think, primarily the fact that this, as I understand the Iranian proposal, this will allow the Iranians to continue to enrich uranium, but that any enriched uranium will have to be immediately put into a stream that results in its being transformed into fuel rods and thus being unavailable for any higher-level enrichment and I think that that is, again, a throwback from 2002, 2003, 2005 when the Iranians made a similar proposal to the European three foreign ministers, UK, Germany and France, and at that point of course the Europeans were not interested because the United States refused to do it.

But I think what we are seeing here is a very interesting replay, in some ways, of what the Iranians were proposing ten years ago and I think the United States is now interested in this for their own reasons.

moghavemat: We talked about this rejection Gareth Porter and I quite distinctly remember what happened. It was roughly in 2004, especially when George Bush Junior came out and cited Iran as being part of the Axis of Evil; it really was a slap in the face to Iran.

What is there to say that the US want do that if an agreement is reached, which some are saying that it may, going on down the road; why should Iran continue trusting the US? They have said that these sanctions are reversible!

Porter: Just to clarify, I mean what happened in March 2005, was when the Iranians proposed this very interesting concept of, basically, guaranteeing that any enriched Uranium would immediately be transformed into fuel rods and that is when the Europeans were uninterested.

I think that the situation is fundamentally different politically in the United States in the following sense that the Bush administration was really not interested in diplomacy at all. I mean that was simply antithetical to their idea of what they wanted to do on Iran. I mean they were essentially aiming at regime change and they did not want any agreements that would interfere with the policy of keeping the path to regime change open.

So, this obviously, I think, is quite different now in terms of US policy. Regime change no longer appears to be a realistic objective and I think that the Obama administration certainly recognizes that.

So, they are, in fact, motivated to try to get an agreement of some kind if they do not have to give up too much.

At the same time, I must say that I do believe that there will be a problem when we come down to the next phase of the talks when the United States wants to use its leverage in the form of the very strong, very biting sanctions on the Iranian oil export sector to try to get far more of a sort of concessions or anything the Iranians will be interested in giving up, or alternatively the United States will try to get an agreement that will simply not give up entirely the sanctions.

So, I think that is where the bite is going to be. It is really still the sanctions problem that prevent, if there is something that prevents agreement, that is going to be that.

moghavemat: Do you agree with that (Stewart Stogel’s comments) Gareth Porter?

Porter: Well, yes I think that that is correct that the main reason that the Obama administration is trying to get some kind of an agreement, is the pressure that the Iranian nuclear program’s progress has placed on the US policy and the US diplomacy.

And I must say that this is a very, very long time strategy that Iran has been using and it goes back to the early [President] Khatami regime when they were first talking about enriching Uranium, when they first had the promise of that capability they viewed that, in large part, as a way of leveraging US diplomacy to get the United States to agree to remove sanctions.

Remember that at that point in 1990’s, the Khatami regime was under the umbrella of former President Rafsanjani, who was, of course, identified with that faction in Iranian politics which wanted to reach accommodation with the West in general and with the United States in particular for economic reasons, primarily because the aim was to integrate Iran’s economy into the global economy.

This was not a popular view outside that circle of leaders in Iran; it is still very controversial in Iran, but that was the idea to a great extent that motivated Iran to push its enrichment program forward and to, basically accumulate negotiation chips. This is something that has been sadly not understood in the West and particularly the United States for many years but this has been an essential aspect of the Iranian nuclear negotiating position and indeed of their nuclear program.
moghavemat: Gareth Porter, we are looking at many who are concluding and have concluded for quite some time that this, really is about politics, it is not so much the nuclear issue, diplomacy, the Wall Street Journal saying diplomacy with Iran looks promising, but the politics remain tricky.

What could be the other reasons that this nuclear program with Iran is something that is not at the heart, but rather on the side and there are other external issues involved.

Are the regional countries perhaps that could be discussed during these meetings? We could talk about Afghanistan or Syria perhaps, maybe you can give us a clear idea here.

Porter:

Well, I think that that other country is quite clearly Israel, that has been a political factor in US-Iran policy really for the last 20 years. Ever since the early to mid-1990’s, the United States has been adjusting its Iran policy to, basically coincide more or less with that of Israel. There has been a very conscious effort to align that policy with the Israeli policy both under Labor and Likud governments and that factor is still in play, there is no doubt about that.

I think that it is not necessarily strong enough to prevent an agreement, but it is definitely strong enough to cause problems with the United States’ position when it comes to the sanctions.

Remember that the sanctions are a product of not just the administration, the executive branch of the United States, but primarily of the Congress and the Congress has been, as I have often talked about in the past, Congress has been influenced extremely, heavily by the pro-Israeli lobby’s money that goes into the campaigns of members of the Senate and the House.

So, that is definitely a political factor that hovers over these talks, that has hovered over the US policy for many years, but I would also say that there has been a bureaucratic interest factor for many years, which is that there is a very powerful interest on the part of both the CIA and the military, the Pentagon, in having Iran as an adversary and pointing to what they regard as ... , what they have treated as the nuclear threat, the threat of the Iranian nuclear weapon because it justifies a lot of programs both in the intelligence community and in the Pentagon.

So, that is by no means a small factor in the history of this policy which by the way I have been documenting for a book that is about to be published early next year.
moghavemat: Very well, what is the name of the book?

Porter: It is going to be called: Manufactured Crisis; the untold story of the Iranian nuclear scare.
moghavemat: Gareth Porter, why did you choose that title for your book?

Porter: Well, the title reflects the process that I found in my research going back to, particularly, the 2002, 2003, period and then bringing the analysis forward to the present.

What I found was a very conscious effort by the Bush administration and Israel to create this narrative, if you will, of a secret Iranian nuclear weapons program and that narrative included, of course, at one point from 2004 on, the idea that there was a cache of documents, intelligence documents ... , from a laptop computer in Iran. The computer supposedly belonged to somebody who had been part of this secret program and then was secretly out of the country and brought to a consulate or embassy in Turkey and then fell into the hands of the US government.

What I was able to ascertain fairly early on, was that these documents were really a fabrication by Israel.

If you look carefully, you can see a series of indicators that the material in the documents actually conflicts with the documented facts, dates and so forth.

So, that became the centerpiece of what I called the manufactured crisis. The idea that Iran was secretly working on nuclear weapons and it was continuing to do so, hiding this from Western intelligence. That has been playing out for several years now with the Israelis continuing to plan documents and getting their allies particularly in Europe, the French and the Germans and the UK to carry water for them to make the case that the United States’ intelligence community was wrong in its 2007 estimate, saying that Iran was no longer working on nuclear weapons.

So, that is part of the politics that I think form the process that we have seen over the last few years.

French Foreign Minister Laurent Fabius says Israel’s “concerns” must be taken into consideration in the course of the nuclear negotiations between Iran and six world powers

“It is necessary to take fully into account Israel’s security concerns and those of the region,” Fabius told France Inter radio in Geneva early on Saturday at the beginning of the third day of the talks.

The news comes amid Israel’s deep anger over the likelihood of an agreement between Iran and the six world powers in the course of the ongoing nuclear talks.

On Friday, Netanyahu “utterly” denounced a possible agreement in the course of the nuclear talks as “very, very bad.”

This is while Israel, which is the sole possessor of nuclear weapons in the Middle East with 200-400 warheads, has repeatedly threatened to launch a military strike against Iran over the country’s nuclear energy program.

Israel’s salvo of threats and accusations against Iran comes as the International Atomic Energy Agency (IAEA) has never found any proof during its numerous inspections of Iranian nuclear facilities to.

Fabius also noted that there is “no certainty” whether Iran and six major world powers will reach an agreement at the current stage of their nuclear negotiations.

“There is an initial draft that we do not accept ... I have no certainty that we can finish up” at this stage, he said.

The French foreign minister also said there were many questions that still needed to be settled.

The negotiations between Iran and the five permanent members of the UN Security Council - the United States, China, Russia, France and Britain- plus Germany over the Islamic Republic’s nuclear energy program began in Geneva, Switzerland, on Thursday. The US secretary of state and the foreign ministers of Britain, France and Germany joined the talks on Friday.

Iranian Foreign Minister Mohammad Javad Zarif, his US counterpart John Kerry and EU High Representative for Foreign Affairs and Security Policy Catherine Ashton held trilateral talks also on Friday in the Swiss city.

Iranian Deputy Foreign Minister Seyyed Abbas Araqchi, who is also a member of Iran’s nuclear negotiating team, described the meeting as “productive.”

He added that the talks, which are aimed at hammering out a draft deal on Tehran’s nuclear case, are set to continue on Saturday

Resistance only way to liberate Palestine: Franklin Lamb

What follows is an approximate transcription of the interview.
Sir, what are your perceptions of Kerry's visit, and how can the so-called peace process continue with the Israelis belligerent attitude, as it continues the settlement building and it continues with the demolition of Palestinian homes in occupied territories?
Lamb: Yes. Just one comment on Kerry’s mission. Eleven days he has got in the region and he is going to tough the job in a lot of brush fires to put out, of course the Saudi issue and the Syrian case but in the case of Palestine, it is clear that these peace talks are dead on arrival as has been the so-called peace process.
He is hoping that at least the Americans want to see him relevant in this but the fact to the matter is, isn’t it, that the Zionists want what it referred to as a Catholic genuine victory remembering the Roman Punic Wars against Carthage.
They want total control, total destruction, total humiliation. So I think that the chances of any happiness result wise is very unlikely but he has got other problems on this mission and that is the Saudis and it seems that in his language today and yesterday he is trying to link no daylight between the American and the Saudi position. You know, he commented on that they were saying the same goal in Syria i.e. regime change and the same that the Americans and Joe Biden always say about the Zionists, where there is no daylight. So it equals no daylight between the Saudis position, the Zionist position and the Americans.

So I think with that as backdrop to his current mission but no, there won’t be any progress. The only thing that is going to liberate Palestine and we all know it and they know it, is going to be resistance. That is the only option. And it is going to continue and it is going to have to increase.

And talking about the issue of settlement building, it is illegal internationally, the United States has also stated that it is illegal and it does not support the settlement buildings but why can’t they get the Israelis to stop the settlement constructions?

Lamb: I was in a lecture last week I think it was today with the UN representative, he was talking about the fact that the UNIFIL has had over a hundred and fifty meetings with the Zionists over the over flight and the violation of the sovereignty here.

The conclusion is they have no ear to listen. They operate in a different mindset, a different psychology, a different view of the world and they are placed in it so international law is meant to apply to other nations, you know, of the ninety seven members of the United Nations but not to them.