و مکرو مکرالله ان الله خیرالماکرین

« در جنگ تموز (جنگ سيوسه روزه)، تحليلها حاکي از يک جنگ محدود بود. فکر ميکردند چند تا ساختمان را ميزنند، حملات محدودي براي آزادي اسرا انجام ميدهند و تمام ميشود، لکن از روز دوم تهاجم وسيعي را آغاز کردند و تقريبا همهجا را زدند. در اتاق عمليات بوديم و مقابله ميکرديم. وضعيتمان خوب بود، ولي چند نفر از دوستان از نظر روحي و عاطفي ناراحت بودند. آيا اسير گرفتن امل باعث اين تهاجم و جنگ شده است؟ اين سؤال ذهنمان را آزار ميداد و بچهها را در فشار روحي قرار ميداد. هرچند اين مسئله در اصل اداره جنگ و مقاومت تأثيري نداشت. در اين شرايط حساس بود که پيام الهام بخش آقا ( آیت الله خامنه ای) ، رسيد: «اين حمله از قبل تدارک ديده شده است. ميخواستند در غفلت حزب الله تهاجم وسيع داشته باشند. همهجا را بزنند و بعد حمله زميني بکنند و مسلط بشوند و شروط خود را تحميل کنند. اينهايي که رفتند اسير گرفتند، لطف خدا بود، اين جنگ احزاب است «ستبلغ القلوب الحناجر» اگر به خدا توکل کنند و مقاومت کنند پيروزند. به آقاي سيد حسن نصرا... بگوييد پيروزيد و اگر در اين جنگ پيروز شويد قدرتي ميشويد که هيچ قدرتي در مقابلتان نميايستد. اين را هم بگوييد که آنها ميخواستند حمله کنند. اسير گرفتيم جنگ را جلو انداختند و آخرين سفارششان هم اين بود که به امام زمان (ع) توسل کنيد. »